Komunikacja w życiu ludzkim odgrywa fundamentalną rolę, a potrzeba komunikacji należy do najbardziej podstawowych i najważniejszych potrzeb człowieka. Do zaistnienia procesu komunikacji konieczne jest wystąpienie siedmiu zasadniczych ogniw:
- źródła – nadawca komunikatu;
- kodowania – przekształcenie w symboliczną postać;
- komunikatu – zakodowana wiadomość;
- kanału – środek przekazu (komunikacja ustna, pisemna, wizualna);
- dekodowania – przełożenie komunikatu na zrozumiałą formę;
- odbiorcy – adresat komunikatu;
- sprzężenia zwrotnego – informacja zwrotna o zrozumieniu przekazu.
Proces komunikacji może odbywać się w formie komunikacji werbalnej, czyli słownej, w formie komunikacji niewerbalnej – bezsłownej oraz w formie pisemnej.
Na podstronach niniejszego działu znaleźć można opisy różnych metod komunikacji, które stosują osoby głuchoniewidome. Ich wybór zależy od indywidualnych preferencji osoby głuchoniewidomej, jej umiejętności, stanu jej wzroku i słuchu. Istotne jest też to, która metoda komunikacji była pierwszą, którą porozumiewał się człowiek głuchoniewidomy.