Komputery

Wbrew obiegowym opiniom, osoba z uszkodzonym narządem wzroku nie musi mieć specjalnej klawiatury aby wprowadzać dane do komputera. Pracuje przy użyciu takiej samej, jak powszechnie używane. Owszem, może sobie w jakiś sposób pomagać, nalepiając przykładowo na klawisze znaczniki, ale większość głuchoniewidomych nie potrzebuje tego rodzaju pomocy. Prawie każda klawiatura na klawiszach z literami ‘F’ i ‘J’ ma małe, wyczuwalne symbole, które ułatwiają orientację na niej – nie tylko głuchoniewidomym.

Dla odczytu informacji z komputera instaluje się specjalistyczne oprogramowanie powiększające, udźwiękawiające, ubrajlawiające, bądź mieszane, a także podłącza się monitory brajlowskie, na których za pomocą dotyku można czytać tekst, bądź oglądać prostą grafikę.

Oprogramowanie powiększające ma za zadanie powiększenie elementów znajdujących się na ekranie komputera. Można odpowiednio ustawić nie tylko powiększenie, lecz równierz kontrast, tło, kolorystykę itp.

W rezultacie zainstalowania oprogramowania odczytującego ekran i przekazującego odczyt do syntezatora mowy, głuchoniewidomy który pracuje z komputerem, ma przekazywane to co jest napisane na ekranie za pomocą głosu, który słyszy w słuchawkach, głośnikach podłączonych do karty dźwiękowej lub specjalnej przystawki. Można też słuchać bezpośrednio w aparacie słuchowym lub procesorze dźwięku, za pomocą łączności bezprzewodowej lub przez pętlę indukcyjną. Mowa syntetyczna może być szybsza, lub wolniejsza, o różnej barwie, wysokości i tonie głosu. Uzależnione jest to od osobistych preferencji korzystającego. Występuje tu pewna prawidłowość, a mianowicie im dłużej pracuje się przy pomocy mowy syntetycznej, tym jest ona bardziej zrozumiała i ustawia się ją na szybszą.

Do odczytu tekstu z ekranu komputerowego służy też urządzenie zwane monitorem brajlowskim. Jest to przewodowo lub bezprzewodowo podłączane do komputera urządzenie, na którym osoba głuchoniewidoma przy pomocy rąk odczytuje przedstawioną brajlem treść, która pod czas jej przewijania wyświetlana jest za pomocą wysuwanych na kilka milimetrów elementów odpowiadających punktom brajlowskim. W trakcie używania monitora brajlowskiego nie trzeba kożystać z udźwiękowienia, co jest niezmiernie istotne dla osób całkowicie niesłyszącyh.

Jeśli więc głuchoniewidomy ma zainstalowane oprogramowanie powiększające, albo przekształcające mu obraz z monitora na dźwięk lub pismo Braille’a, wraz z podłączonym monitorem brajlowskim, może on pracować z wieloma rodzajami dostępnego oprogramowania i stronami internetowymi. Każdy program, którego obsługa jest możliwa z poziomu klawiatury dostępny jest dla głuchoniewidomych. Kłopoty pojawiają się wtedy, gdy obsługa opiera się na wyborze graficznych ikon, lub gdy na stronach internetowych nie stosuje się reguł zgodności z wytycznymi zawartymi w międzynarodowym standardzie WCAG.