Kości do gry

Już starożytni wiedzieli, że każda okazja do gry jest dobra – nawet pogrzeb. A gdy kości zostały rzucone, trudno powiedzieć: pas.
Kości są najstarszą formą gry znaną rodzajowi ludzkiemu. Ich rodowód i pochodzenie jest nieznane, jednak pomimo tego mają długą i bogatą historię.
Gra była rozgrywana za pomocą kostek do gry od samego jej powstania. Pierwsze gry były prawdopodobnie prostymi grami typu: kto więcej wyrzuci, i odeszły w zapomnienie. Faraonowie starożytnego Egiptu przepowiadali swoje proroctwa na podstawie kości, a Rzymianie i Grecy byli zapalonymi graczami. Władcy Rzymu notorycznie grali i uprawiali hazard kośćmi. Gra w kości stała się w średniowieczu popularna również w Europie, gdy francuscy profesorowie nauczyli gry swoich studentów. W Anglii, Ryszard Lwie Serce i król Jan grali w kości z Królem Henrykiem VII, który przegrał dzwony starego kościoła Św. Pawła. W kości w Anglii grano od XV wieku. Domino rozwinięte z kości w Chinach rozszerzyło się na zachód w XVIII wieku, podczas gdy zwyczajna gra w kości stała się głównym elementem gier planszowych w XIX i XX wieku. Ostatnimi czasy kości wielościenne zyskują sobie wielu zwolenników dzięki nowoczesnym technikom obróbki plastiku.

Również osoby głuchoniewidome mogą grać w kości, które dla możliwości rozpoznania ich przez graczy nie posługujących się wzrokiem mają wypukłe punkty w miejscu oczek. Pozwala to na równoczesną grę osób nie korzystających ze wzroku, jak i posiadających te możliwości.